Nog 107 dagen tot oplevering…
Op 16 september 2019 ondertekenden we de huurovereenkomst met Woonstichting Joost, en luidden we het officiële begin van de verbouwing van de pastorie aan de Baroniestraat in Boxtel in. Ruim twee maanden later is het pand van binnen nauwelijks meer herkenbaar. Alles met historische en monumentale waarde is eruit gestript en opgeslagen. Muurtjes zijn gesloopt, vloeren zijn bedekt en de trap is omhuld door een beschermende laag hout. Niet alleen de binnenkant van het pand is onderhanden genomen. Ook de tuin is een verandering ondergaan: alle overwoekerde beplanting is, mede met hulp van een van de bewoners, verwijderd.
Nu het slopen en veilig maken van het pand klaar is, kunnen we verder met het bouwen van de appartementen. Helaas komen daar wel een aantal problemen bij kijken. Vooral in het begin kun je zeggen dat er een aantal ‘lijken uit de kast’ zijn gekomen. Zo werd er een minimale hoeveelheid asbest gevonden in één van de appartementen, wat ten gevolge had dat het appartement hermetisch werd afgesloten en wij vier weken moesten wachten op een vergunning voordat we het op konden ruimen.
Een andere uitdaging is de bouwinrit voor het werkverkeer. De huidige inrit en poort zijn te smal om bouwverkeer toe te laten, waardoor we een andere, tijdelijke inrit aan moeten laten leggen. Twee opties zijn hiervoor aangedragen: een inrit aan de voorkant die aansluit op de Baroniestraat tegenover de basisschool, of een inrit aan de achterkant, waardoor het bouwverkeer over het terrein achter ons pand moet rijden. Onze voorkeur gaat natuurlijk uit naar de meest veilige optie: de achterkant, maar door een misverstand kregen we toestemming voor de verkeerde optie, en moesten we opnieuw toestemming vragen voor de bouwinrit aan de achterkant. Wederom vertraging.
Een derde bijzondere uitdaging is het beschermen van de vleermuis die zijn intrek heeft genomen in ons pand. Om deze vleermuis een nieuwe woonplaats aan te bieden, zijn twee jaar geleden vleermuiskasten opgehangen aan de buitenkant van het pand (zie foto). Door een administratieve ingewikkeldheid (ik bespaar u de details) kost het de provincie de grootste moeite om de juiste vergunning af te geven, ondanks het feit dat de ecologische deskundige van de provincie benadrukt dat de manier waarop wij op dit moment aan het bouwen zijn zeer zorgvuldig is, en de vleermuis niet verstoord.
Deze voorbeelden geven aan hoe ingewikkeld het verbouwen van een monumentaal pand kan zijn. Hoewel wij natuurlijk heel goed begrijpen wat het gevaar van asbest kan zijn, en hoe belangrijk het is om het ecologische welzijn van de omgeving te waarborgen, kan het frustrerend zijn als dit leidt tot vertragingen.
Gelukkig hebben wij achter de schermen een aantal hele slimme mensen werken die hun uiterste best doen om ons project tot een goed einde te brengen. Onder de nooit aflatende energie van Bert van Ruremonde worden alle details in het hele pand ingevuld en nagelopen: de inrichting van de centrale ruimtes, de individuele wensen van de bewoners, technische uitdagingen, etc. In de komende nieuwsbrieven zullen interviews met mensen zoals Bert geplaatst worden.